SMS Oldenburg

SMS Oldenburg
Tekening van een Helgoland-klasse slagschip
Geschiedenis
Werf	Schichau-Werke, Danzig
Kiellegging	oktober 1908
Tewaterlating	30 september 1909
In de vaart genomen	1 mei 1912
Uit de vaart genomen	5 november 1919
Status	Vernietigd
Eigenaren
Vroegere namen	Ersatz Frithjof
Algemene kenmerken
Lengte	167,2 meter
Breedte	28,5 meter
Diepgang	8,94 meter
Bemanning	1069
Portaal    Maritiem

SMS Oldenburg^[1] was het tweede schip van de Helgoland-klasse slagschepen van de Duitse Keizerlijke Marine. Oldenburg's kiel werd in oktober 1908 gelegd in de scheepswerf Schichau-Werke. Zij werd geïntroduceerd op 30 september 1909 en werd op 1 mei 1912 opgedragen in de vloot. Het schip was bewapend met twaalf 30,5 centimeter kanonnen, zes geschuttorens en had een topsnelheid van 21,2 knopen (39,3 km/h). De Oldenburg maakte merendeel van haar carrière deel uit van de Hochseeflotte.

Samen met haar drie zusterschepen, SMS Helgoland, SMS Ostfriesland en SMS Thüringen, maakte de Oldenburg deel uit van alle grote vlootoperaties tijdens de Eerste Wereldoorlog in de Noordzee tegen de Britse Grand Fleet, inclusief de Slag bij Jutland op 31 mei en 1 juni 1916, de grootste zeeslag van de oorlog. Het schip vocht ook in de Oostzee tegen de Keizerlijke Russische Marine. Het schip was aanwezig tijdens de mislukte inval in de Golf van Riga in augustus 1915, hoewel ze geen gevecht voerde.

Na de Duitse ineenstorting in november 1918, werden de meeste schepen van de Hochseeflotte werd geïnterneerd en vervolgens afgezonken in Scapa Flow tijdens de vredesonderhandelingen. De vier Helgoland-klasse schepen mochten in Duitsland blijven maar werd uiteindelijk afgestaan aan de zegevierende geallieerde machten als oorlogsbuit; Oldenburg ging naar Japan, die het schip in 1920 verkocht aan een Britse slooparbeidersonderneming. Uiteindelijk werd het schip opgebroken voor schroot in Dordrecht in 1921.

1. ↑ SMS staat voor Seiner Majestät Schiff (Duits: Zijne Majesteits Schip).